نشانه‌های عملی منکران قیامت
نشان عملی کسانی که به روز قیامت و نظام پاداش و جزا ایمان ندارند این است که اگر یتیمی نیازمند نزد ایشان آید او را به قهر می‌رانند و هیچ گاه در سودای آن نیستند که خود یا دیگران را به اطعام گرسنگان تشویق کنند.
۳۶۵ روز در صحبت قرآن، نوشته استاد حسین محی‌الدین الهی قمشه‌ای، کتاب چهارم از مجموعه کتاب‌های جوانان و فرهنگ جهانی است. این مجموعه با هدف شناساندن فرهنگ و ادبیات به جوانان اولین بار سال ۱۳۹۰ به همت نشر سخن تدوین و منتشر شده است.
کتاب «۳۶۵ روز در صحبت قرآن» ۳۶۵ قطعه کوتاه و بلند از قرآن برای آشنایی جوانان با تعلیمات فراگیر قرآن انتخاب شده و کوشش شده است که این گنجینه تصویری از ابعاد گوناگون کلام آسمانی برای مخاطب ترسیم کند.
این کتاب، تفسیر در معنی اصطلاحی کلمه مانند تفاسیری چون کشاف و مجمع البیان و امثال آن نیست، بلکه بیشتر انعکاسی از کتاب وحی در ادب عرفانی فارسی و اسلامی است و نگاهی دارد به قرآن از دیدگاه ادبی، زیباشناسی و اخلاقی، اجتماعی و عرفانی.
گروه اندیشه ایکنا به منظور بهره‌مندی مخاطبان خود از این گنجینه قرآنی و ادبی اقدام به انتشار قطعه‌هایی از کتاب «در صحبت قرآن» کرده است. سیصد و سی و نهمین قسمت از تحفه این کتاب با عنوان «نشانه‌های عملی منکران قیامت» تقدیم مخاطبان گرامی می‌شود.
أَرَأَيْتَ الَّذِي يُكَذِّبُ بِالدِّينِ ﴿۱﴾
فَذَلِكَ الَّذِي يَدُعُّ الْيَتِيمَ ﴿۲﴾
وَلَا يَحُضُّ عَلَى طَعَامِ الْمِسْكِينِ ﴿۳﴾(ماعون)
آیا ندیدی آن کس را که روز جزا را انکار می‌کند؟(1) این همان (سنگدل) است که یتیم را از در خود می‌راند(2) و کسی را بر اطعام فقیران تشویش و ترغیب نمی‌کند(3)
نشان عملی کسانی که به روز قیامت و نظام پاداش و جزا ایمان ندارند این است که اگر یتیمی نیازمند نزد ایشان آید او را به قهر می‌رانند و هیچ گاه در سودای آن نیستند که خود یا دیگران را به اطعام گرسنگان تشویق کنند. و ای بسا کسانی باشند که به ظاهر انکار قیامت کنند اما اعمال نیکویشان از خدمت به خلق و دستگیری از یتیم و فقیر خود نشان می‌دهد که از درون به فطرت الهی تسلیمند و بی‌آنکه خود آگاه باشند دلشان بر وجود پاداش و جزا و مطلوبیت و محبوبیت کار نیکو در عالم گواهی می‌دهد. این گروه دوم اگر با صاحبدلی برخورد کنند و حکمتی از او بشنوند زود قانع شوند و ایمان آورند که اعمال خوبشان خود نشانه ایمان است، در حالی که شخص ممکن است با حفظ همه ظواهر مسلمانی، به سبب اعمالی چون راندن فقیر و قهر بر یتیم، به خدا و قیامت کافر باشد، و خود را از مومنان شمارد:
گوئیا باور نمی‌دارند روز داوری
کاین همه قلب و دغل در کار داور می‌کنند (حافظ)
ای چنگ فرو برده به خون دل حافظ
فکرت مگر از غیرت قرآن و خدا نیست (حافظ)
انتهای پیام
